Wnet powrócą
Wnet powrócą wiosenne pejzaże,
Brzóz białych barokowe ołtarze,
Gnuśne aniołki w górze beztroskie.
Kadzielne dymy z mirrą i woskiem
Z krwi świeżych ran balsamicznej jodły,
Leśnej polany narkotycznych ziół.
Monotonne świerszczy do nieba modły.
Sągi drewna - konfesjonały bez stuł.
Nawy głównej cirrusowe stiuki
Dźwigane w niebo przez nośne buki,
Po których echem dzwoni od rana -
Wiatr koncertujący na organach.
Sygnaturka nagli z wierzchołka buka,
Dzięcioł szalony jak twe serce stuka,
Las cichnie - w sukni ze światłocieni
W pierwszej parze; ty i twój rumieniec.
W dzwoneczki dzwonią już ministranci -
Trzmiele - zwabione konwalii bielą,
Na złotych strunach słońca monstrancji
Pajączek skończył tkać biały welon.
Dla ciebie - Panny młodej i cudnej
Te tiule i ta świerszczy kapela,
Kaskady dźwięczne - dukaty złudne,
Złoty posag z rucianego ziela,
Mleczów białe korowody druhen -
Skrytych pragnień amulety kruche -
Ciepłem niesione przed te ołtarze
Wymodlą tobie marzenie marzeń:
Poetę - śmiałka do twojej ręki.
Tylko w rym zdobny, wejdzie z wdziękiem
U brzozy stóp przed tobą uklęknie
I kochać będzie dozgonnie pięknie.
Komentarze (21)
Cudny :)) Moc serdeczności!
Bardzo obrazowo piszesz o miłości. Wiersz rozbudza
wyobraźnię czytelnika:) Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
też jestem pod wrażeniem...brzoza pasuje do kontekstu,
jednak ja bym dał inne:) pozdrawiam
Jestem pod wrażeniem.Pięknie.Pozdrawiam :)
10-cio zgłoskowiec ale jak rymy poprowadzone
ciekawie:)))
Pięknie:-) . Miłego:-)
koncertowo, nietuzinkowo, pięknie :))
Coś niebywałego, wiersz zasługuje za najwyższe uznanie
i podziw! Prawdziwa, piękna poezja. Pozdrawiam Weno
Aż mi tchu brakowało, jak czytałam...
Przecudny wiersz, Weno.
Weno,widzę,że masz główkę nie od parady.Podoba mi się
i basta.
Pozdrowionka.
Ladny, cieply wiersz :)
Zupełnie jakbym szła z wierszem w procesji Bożego
Ciała :o)
Ładnie. :o)
Dobry, ładny, ciekawy wiersz :)
Pozdrawiam
oryginalne porównania :) naprawdę bardzo obrazowy
wiersz
I kochać będzie dozgonnie i pięknie.