Woda życia
Ile jeszcze mogę otrzymać
skoro już tak wiele zgromadziłem
czy nie jestem zbyt zachłanny
w swoich marzeniach
nie potrafię dostrzec cieniutkiej
granicy przyzwoitości
a może moje myśli
nie są zbyt wygórowane
czy to zbyt wiele
nie wiem
czy studnia z której piję co dnia
ten cudowny napój spełnienia
nie wyczerpie się któregoś dnia
chyba nie bo odczuwam
jak napływa cały czas świeża
piję ile zapragnę
a nie ubywa jej
piję i nie przestanę
to jak płonące uczucie
a wody nie ubywa
tak we mnie pozostaje jej moc
nie uronię ani jednej kropli
tylko powiększę jej poziom
będę przybywał co dnia
do studni życia
bo wzmacnia w dzień
nocą kołysze do snu
i pił ile zdołam
aż po kres dni
06.12.2002.
annaG , Alodia - dziękuję za słuszne uwagi poprawiłem
kazap
Komentarze (14)
Podoba mi się, czytając widzę to wszystko przed
oczyma, dziękuję i cieplutko pozdrawiam :)
Oby każdy z nas tak wspaniale chciał przeżyć swoje
życie, nie uronić z niego ani jednaj kropli
zmarnowanych chwil.
Bardzo ciekawy wiersz i sam bym chętnie swoje
akumulatory jeszcze podładował, chyba zaczerpnę z
Twojej recepty tych wskazań, piję zbyt zachłannie i
nie patrzę czy ubywa czy nie...powodzenia
Jeżeli dodaję to i ( konsekwentnie)kołyszę, a jeżeli
miało być :o studni, co wynkia z poprzedniego wersu
to poprawniej; dodaje sił, kołysze do snu. Zanuciłam
sobie"głęboka studzienka"- może skuszę miłość. Hej.
Ładnie skomponowałeś, życie ze studnią, w której nie
ubywa...miłości. Brawo Karolku:) Pozdrawiam.
też bym się upiła, podaj adres :)
Miłość, jak woda życia-dobre porównanie, ale forma
wiersza niedopracowana, ni to monolog, ni to proza...i
jeszcze powtarzające się "pragnienie" w różnej
formie...nie ma czym się zachwycać.
Daj łyka! Chcę skosztować tej wody...
Oj, moim skromnym zdaniem kiedys wody życia jednak
każdemu ubędzie :(((( Całkiem nieźle napisane :)
Noo.."zadąłeś" :)..Wciąż czekam na lepsze tytuły
:)..Niby tytuł nie tekst, ale i "woda miłości" poniżej
jest..Co to? Woda - co? Życia - czego? M.
Miłość jak woda.........pozdrawiam serdecznie
bez miłości nie byłoby życia...pij do dna
Zawsze pragniemy pić ze studni miłości...i modlimy się
by nigdy jej źródło nie wyschło...Tej wody nigdy nie
będzie nam dosyć...Piękny wiersz...
"miłość jak ta woda
gasi pragnienie" tak właśnie jest i jeśli jest
prawdziwa to faktycznie jej zasoby nigdy się nie
wyczerpują :-)