Wodzenie
Czy tak jest...?
Śledziłeś me kroki,
Wodziłeś głosem,
Zachęcałeś wzrokiem,
Uśmiechem zniewalałeś ciało,
Wciąż było mi mało,
Dotykiem malowałeś mnie
W końcu skusiłam się
Ogień przygasł,
Czas zniewolenia
Minął...
autor
Deszczowa Piosenka
Dodano: 2009-06-11 18:52:29
Ten wiersz przeczytano 518 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
...i co dalej? Skusilas sie, to wyrzuty sumienia miej!
I to jest na topie!?
Twoje wodzenie mhmmmmm jakże prawdziwe ...sądzę że tu
można z tego wykrzesać jeszcze płomień stanąć się
błędnym ognikiem i kusić...w życiu wszystko może
wydarzyć się ... Twoja końcówka wiersz na to wskazuje
cyt: Minął...Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem:)
ogień przygasł ale był i to chyba jest najważniejsze
bo zostanie ciepłym wspomnieniem - ładna miniatura
-pozdrawiam
ładny wiersz...
dedykacje u mnie masz.
pozdrawiam
Jesli nawet minął... to dobrze, ze w ogole byl! :)
Jaki ten wiersz jest prawdziwy.Jakie to przykre,ze tak
właśnie jest jak napisałaś.Pozdrawiam.
Piękny wiersz zaczytałam się... trzymam kciuki za Wasz
związek wiem że jest nie łatwo Ja na co dzień pracuję
z osobami z zaburzeniami psychicznymi i po części to
znam... pozdrawiam
Czasami prowadzimy takie wodzenie i niestety nic z
tego nie wychodzi czyżby tylko zakazany owoc smakował
najlepiej. Ciekawy wiersz, pozdrawiam.
Bardzo ciekawie,,,miłość, wzloty i upadki potem tylko
przywiązanie...
tak to już bywa aż do chwili kiedy czas się zatrzymuje
plusik
Wszystko kiedyś mija, ale wspaniale jest doświadczać
życia, i to własnie w ten sposób. Ładnie napisane.
Jedni po się ośmielają, inni zasypiają lub zastygają.
Bardzo zmysłowy wiersz...
czas zniewolenia minął a nadal sie trudno uwolnic od
wpomnień i mysli...wiersz dobry...
To też się zdarza-to co niedostępne,bardziej
pożądane:)