Wojna

Ku przestrodze.

A więc wojna mój kochany!
Wedle Twego to życzenia
Bo gdy ja kochałam szczerze
Ty kochałeś „od niechcenia”

Zapamiętasz mnie na zawsze
Nie dam z myśli się wymazać
Bo Twe życie będzie piekłem
Dziś Ci mogę już pokazać!

Będę męczyć Cię nocami
Każdy sen Ci w koszmar zmienię
Bo jak mogłeś zimnym słowem
Zgasić w sercu mym płomienie

Już za dużo wypłakałam
Swoich łez za takim draniem,
Który nocą wszedł do łóżka
I gdzieś uciekł przed śniadaniem

A mówiłeś mi tak pięknie
Jaką przyszłość nam szykujesz
Ile dzieci mięć będziemy
Jaki dom nam wybudujesz

Zapewniałeś mnie codziennie,
Że mnie kochasz niesłychanie
A zmieniłeś słodką miłość
W tak gorzkie rozczarowanie

I z łatwością rzekłeś słowa,
Że mnie nigdy nie kochałeś
Jaki dom? I jakie dzieci?
Przecież tylko żartowałeś!

Więc oczekuj najgorszego
Już układam w głowie plany
Żebyś zaznał mego bólu
Cały w łzach swych był skąpany

I niech inni też zobaczą
Niech to strach wzbudzi w facetach
Co im może potem zrobić
Zraniona kobieta....

autor

iris89

Napisany: 2010-11-11 Dodano: 2010-11-11 17:32:51

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie