Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Wołając o pomoc

Ratunku, ratunku! – Krzyczę
Gorąco mi, brak powietrza, oddechu,
Brak pomocnej dłoni.
Języki ognia otaczają moje ciało,
Dom w całości otoczony czerwienią
Palą się zasłony, meble, moje książki…
Ratunku! – Krzyczę
Nikt nie przychodzi,
Nikt mnie nie słyszy, nikt nie dostrzega bólu mego
Nikt nie ma siły walczyć o mnie, – bo nikt o mnie nie wie.
Poparzone stopy wołają o pomoc,
Poparzone dłonie wołają o wodę,
Popalone włosy, brwi, rzęsy.
R a t… u n k u!!! – Skamlam
Ból przeszywa mnie
Życie jak film przed oczami przewija się
Życie odchodzi, - ducha uwalnia.
Boże, dziękuję Ci, że to był tylko sen.

autor

bartekserwus

Dodano: 2005-02-18 13:38:46
Ten wiersz przeczytano 572 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »