Wołam wróć
Zgaście wszystkie światła,
zatrzaśnijcie okiennice.
Lustra zasłońcie kirem,
zapalcie gromnice.
Marzenia pochowajcie,
przy cmentarnej kaplicy.
Miłość wypędźcie na ulicę.
Zasłońcie gwiazdy chmurami,
nie będą już cieszyć oczu,
zdobić włosów.
Szarą mgłą przysłońcie życie.
Dziś zesłana na banicję,
bez prawa powrotu,
odeszła młodość.
Ale na litość boską, zostawcie odrobinę
nadziei.
Komentarze (50)
Fajna ironia, bez nadziei ani rusz, miłość można
spotkać również i tam gdzie przeszła młodość, poza tym
pomysłowy wiersz, podoba mi się:)
Pozdrawiam świątecznie:)
Nadzieja mlodosci nie wroci, musimy isc dalej,
pozdrawiam.
Ładny wiersz.
Pierwsza miłość jest najlepsza,
druga już nie taka jest,
najszczęśliwsza ta dziewczyna
co miłości nie zna, nie.
Jak w piosence. Pozdrawiam milutko.
Aby młodość wróciła należy wszystko robić na odwrót
tzn:
"Zapalcie wszystkie światła,
otwórzcie okiennice.
Odsłońcie wszystkie lustra,
pogaście gromnice.
Marzenia odszukajcie,
miłość wpuśćcie do domu..." itd
Miłego świętowania:)
,, bez prawa powrotu,,?? Nie, nie zgadzam się. Ona
zawsze wraca...
Pozdrawiam świątecznie :*)
☀