Wołania z Hadesu

Wyciągnij mnie z podziemi
Lub wrzuć mnie tam na zawsze.
Tak trudno tkwić w środku...
Czy nie słyszysz jak Cie wołam?!
Jak nad brzegiem Styksu tkwimy
Szare dusze wśród podziemi.
Ni na ziemi ani w raju,
Na środku w rzece żalu.
Pozwól wyjść mi choć na chwilę!
Nie daj cierpieć tak okrutnie!
Czy dasz męczyć moją duszę
Siedem tych miesięcy długich?!
Przyjdź, uratuj, podaj rękę
Albo odejdź, zepchnij w otchłań
Chociaż może... zostaw tutaj...
Będę czekać na swą kolej...
W końcu nie jest to tak długo...
Życie trzeba dobrze przeżyć...
Będę tęsknić czekać stale...
Może przyjdziesz, może wcale...

Dedykuję temu, który może czeka i może pamięta...

autor

Patriotka

Napisany: 2006-11-07 Dodano: 2006-11-07 11:23:11

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie