Wołanie o...

Kolejne puste słowa
wypowiadane prze twe usta
uderzają mnie w twarz.
Ranią i bolą zapadając w myśli,
rodząc smutek w duszy bez promieni.
I każdy dzień teraz
z tym rozgoryczeniem zaczynam.
A sił już brak, woli już nie ma
a to trwa i trwa,
jak niekończąca się opowieść.

Niech ktoś poda rękę...
by chodź na chwilę
znaleźć wytchnienie.

Znów jestem sama
ze swoimi mrocznymi myślami,
sama...

autor

NinaLena

Napisany: 2006-04-29 Dodano: 2006-04-29 08:48:57

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie