Wołanie o pomoc!
Znowu sama
zatroskana
w oczach łzy.....
jak krople rosy
wciąż szukają pocieszenia
ale ich już szczęście nie zaskoczy....
bo.....
kto pocieszy cudze oczy ?
kto swe szczęście odda komuś?
ci co mogli już odeszli.....
czy ja odejść musze do nich!!!
pomagajcie innym a wasze szczęście się podwoi....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.