Wolność

Piszę znów, jakiś wiersz
egpiska przestrzeń obok mnie
skaznany na życie
po co

siedzę, myslę o życiu
siedzę i tonę tonę
w tym

nie wiem co pisać
nie umiem nic już tworzyć
to nie jest nawet już wiersz

wyznanie tego co czuje,
wyznanie samotności w noc egpiską
czarną, ciemną odchłań mych uczuć,
nocość tego co ze mnie pozostało

spokjnie jest tylko w mych snach

gdy śpię nie czuję nic...

nici z planów życia, nici miłości
myślałem, ze bedzię lepiej, a nie jest...

tak długo już sam,
tak długo bez dotyku, ciepłego słowa
tęsknie,
tęsknie ...

jestem tutaj sam...
kiedy zrozumiesz to...

samotność...

a gdzie radość uciekła
gdzieś hades ukradł mą miłość

gdzie jesteś,



spokojnie oddycham, to już koniec?
nie, to tylko w mej duszy...cisza się naradza
by wybuchnąć, by płacz znów dławił mnie...

już czwarta nad ranem, może sen nadejdzie...
może odwiedzisz mnie?


czwarta, czekam na list...
Dlaczego ja spać nie umiem, chce widzieć Twe włosy...dotykać ich..


piszę, choć nie wiem co,

o nic już nie pytaj,

Brakuję mi Ciebie, jak mam Ci ufać?
skoro czuć miałem wolność, natomiast nadal czuję, jest źle...

Jak dawano, nie czułem swego uśmiechu,
przyjdź do mnie,

ma wolności...

wiem, iż jest to nic, nie obieram w słowa, dziś nic nie umiem zrobić

autor

marcel

Napisany: 2008-11-19 Dodano: 2008-11-20 16:50:38

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie