Wolność emeryta

Ten odcinek to już spokojny bieg rzeki, można chłonąć
i podziwiać piękno natury,
z ogromnym podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)

Ciepły, dobry wiersz.
Mnie wzruszył do łez...
Pozdrawiam serdecznie Michale
i świątecznie:))

No tak, emeryt już nic nie musi nie potrzebuje, jeno
trzeba się z matmy deczko podciągnąć, by lepiej
przeliczać co i na co styknie. Z medycyny poduczyć, by
łagodzić swoje dolegliwości, bo miesięczne terminy u
leczących są jak rosyjska ruletka. Z psychologii też
wiedza się przydaje, by sfrustrowanym dzieciom pomóc
przetrwać lęki depresyjne.

Ot, wesołe jest życie staruszków...

Pozdrawiam z uśmieszkiem staruszki..
masz rację, już nic nie musimy jeno odejść

Czy piszesz o dzieciach (Pobudka),
czy o emerytach
nic w wierszach nie zgrzyta
swietnie je sie czyta. :)

Bardzo dobry wiersz.:)
Refleksyjny...

Pozdrawiam, Michał.:)

Nie wiem czego sobie i Tobie życzyć na tą okoliczność,
Czy dwieście lat, czy też jak najszybszego spokoju.
Pozdrawiam z uśmiechem:)))

Warto pogodzić się z losem i cieszyć się tym, co życie
nam daje - w każdej jego odsłonie.

Skoro zalety emeryckiego życia zajęły tylko dwie
strofy, to może jednak nie ma ich tak wiele?
Pozdrawiam :):)

Dodam, że wiersz świetny po całości, w dodatku nie za
długi, a wszystko w nim jest.

Wielu spracowanych ludzi o tej wolności marzy, a Ty ją
już masz. Co do ujścia, przeszedłem przed kilka
wypadków i byłem bardzo jego blisko, po raz pierwsze w
wieku 20 lat, więc wiem z autopsji, że może zdarzyć
się w każdym wieku. Pozdrawiam.

a po co do teatru?
jeszcze trzeba bilet przecież kupić a potem nocą
wracać do domu

Ja nie patrzę w stronę ujścia, ale marzy mi się już
emerytura, miałabym więcej czasu na malowanie :)
Pozdrawiam Michale :)

Ja czekam na ten spokój, za ujściem.

ja jeszcze spokoju nie mam, ale to mój wybór, bo
kocham wnuczęta i fajnie czuć się potrzebną.

Fajne.
Ale. Jeszcze się nie śpiesz proszę.
Jeszcze nie.