Wracać do młodości której nie było|

Nasycić się pokarmem poezji

Nie ma tych, co ciągnęli za warkocz jak wtedy
Poznikali z życia, dawni znajomi ludzie
Spaceruję wciąż nad tą sama rzeką
Została ONA muszę, musimy w nią wierzyć

To nasze miejsce, może tylko echo
Przebrzmiało jak niechciane licho
Wracać do młodości której nie było
Moje dzieciństwo dawne lata okaleczyło

Piszę do ciebie wiersze jak wezbrana woda
Kładę na nich swoje tęskne wersy
Ciche wyznania, miłosnym szeptem
Wiersze, nasza intymna miłosna rozmowa

Została ONA ja w nią wierzyłem od zarania
To miłość, z nią obok jak srebrna opoka
Dar niebios dał mi serce do kochania
słowa miłości, płyną jak rzeka szeroka

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2017-12-19 Dodano: 2017-12-19 05:07:36

Ten wiersz przeczytano 309 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie