wracaj

Wystarczy odejść jedno spojrzenie
w swoim błędzie jak owca która zaginęła
tęsknota ,zimne spojrzenie
ważniejszy spokój jak ptak
czekający na lot życia.

Duchy podają dłoń
wróżąc przyszłość bez początku,końca
oddalenie zatacza koło nad garścią popiołu
biel przesiaknięta bólem odmawia pacierze
uniosę skrzydła i nie wrócę.

Jestem ponad miłością i żalem
otwór w ścianie blokuje nieświadomość
za słabe skrzydła nasączone silną wolą
łamią się pod słowami - to nie twój czas
wracaj,jestem.

autor

jarek k

Napisany: 2009-07-29 Dodano: 2009-10-01 12:44:14

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie