wracasz do mnie po latach
Wracasz do mnie po latach,
jak pocztówka znad morza,
ktoś nauczył cię latać,
ktoś pokazał przestworza.
Poszłaś za nim do raju,
lecz trafiłaś do piekła,
choć nie miałaś w zwyczaju,
jakoś z niego uciekłaś.
On pokazał ci cienie,
blaski schował dla innej,
więc zadawał cierpienie,
w miejsca mocno intymne.
Potem wykuł cię całą,
topił w tobie żelazo
kiedy mocno bolało,
rąk tym sobie nie parzył.
I oduczył cię latać
w swoich ciasnych przestworzach,
więc wróciłaś po latach,
ze śladami po nożu.
Komentarze (13)
Piękny wiersz, mocne wzruszające
słowa ubrany. Lubię taką poezję.
Pozdrawiam.
Wiersz super.Pięknie się czyta, ma wiele
konkretów.Pozdrawiam.
Ładnie ujęta miłość. Cóż bez niej byłoby warte nasze
życie:) Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
W subtelnych słowach ukazana brutalna sytuacja
potraktowania kobiety przedmiotowo.
To bardzo dobry wiersz!
Pozdrawiam:)
Bardzo dobry wiersz.
Przejmujący wiersz.Pięknie o miłości i
powrocie.Pozdrawiam:)
Bardzo gorzki ten powrot.
Pięknie napisany.
Smutny bardzo.
Bardzo ciekawie opisany powrót (jak przystało na
returna). Dobrej nocy.
zamiast do raju ... trafić do piekła.
Cóż, bywa.
Miłego
Dobry,mocny, przejmujący wiersz
Dobry wiersz!
ludzie zamiast się kochać traktują się jak wrogowie
których należy zniszczyć