Wróciłaś

I znów się pojawiłaś w mym życiu,
jak zadziwiające, nagłe zerwanie chmury.
Wciąż jednak myślę o wspólnym byciu,
choć wiem, iż nie zostaną przebite te mury.

Kolejny raz ujrzałem Twój piękny uśmiech,
którego nie kryłaś tak jak kiedyś.
Mimo wszystko w mej duszy już nie ma ech,
i tego ogniska co było niegdyś.

Próbuje wspominać stare, choć niedalekie czasy,
w których szczęście nabierało znaczenia.
Jednak wspomnienia zarosły przez szare lasy
i nawiedzają je duchy bojące się ognia jak swego cienia.

A Ty znowuż zaczynasz przepraszać, za tamte chwile,
które na zawsze pozostaną w Twych myślach żalu.
Lecz ja chcę to przezwyciężyć i rosnąć w siłę,
a nie pozostać słabym i wracającym do tak znaczącego detalu.

Dlatego moja droga, oświadczam Ci dziś oficjalnie,
że wybaczam wszystkie Twoje błędy popełnione w jedną chwile.
Aczkolwiek siebie na zawsze za to wszystko obwinię
i nie daruje sobie nigdy, iż postępowałem kiedyś tak niemile...

autor

eMCu

Napisany: 2007-06-20 Dodano: 2007-06-20 14:01:50

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie