Wróciłem mamo

Ty mi dałaś życie, wprowadziłaś w Świat.
Ty dbałaś o mnie jak o najpiękniejszy kwiat.
Ja tego nie doceniałem, szukałem swoich dróg,
nic to nie dało – padłem w twego domu próg.

Straciłem wszystko, zostałaś tylko ty mamo,
Jak ojciec i syn marnotrawny – było tak samo.
Odpuściłaś moje winy i wiele swoich łez,
poczułem że wszelkiego zła nadszedł już kres.

Teraz jest jak marzyłaś mamy bowiem siebie.
Jest tak pięknie jak w bajce czytanej przez Ciebie.
Dziękuje za wszystko, bo zrozumiałem,
że człowiek bez matki jest martwym ciałem

Z Tobą dostrzega się to co najcenniejsze...

autor

Webster

Napisany: 2006-01-06 Dodano: 2006-02-06 10:18:34

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie