Wrzaski

Wrzeszcząc o wolność, czuję jak skrzydła jutra unoszą mnie ku górze.
Dni wolne, na przemian z totalną izolacją od świata ukazują się teraz razem.
W głowie układają się obrazy.
Siedzę przykuty łańcuchem do muru, a na drugim wolny uciekam z życia.

Wrzeszcząc o zrozumienie, czuję na sobie wzrok politowania.
Jednak nie zrozumieliście. Ciągle patrzycie jak na wariata.
W głowie układają się obrazy.
Ściskam rękę tego, który niegdyś wyśmiewał, a na drugim wyśmiewa dalej.
Dlaczego? Bo nie zrozumiał.

Wrzeszcząc o odwzajemnione uczucie, czuję dziwne ciepło miłości gdzieś w środku.
Nadal wierzę, że któregoś dnia powiemy o nas.
W głowie układają się obrazy.
Razem, w miłosnym uścisku zrozumienia, a na drugim, jak co dzień osobno, rozmawiając przez telefon.
Dlaczego? Bo nie pokochała.

Wrzeszcząc o jutro, czuję, że podświadomie przezywam wczoraj.
Nawet nie żyje dniem dzisiejszym, tylko oglądam się do tyłu?
W głowie układają się obrazy.
Kartka z kalendarza z jutrzejszą datą, a na drugim powtórka z wczoraj.
Dlaczego? Bo jutra przecież może nie być.


Cztery skowyty ludzkiej nieporadności. Cztery wrzaski o przetrwanie kolejnej nocy.
Znowu samotnej.
Tylko z dźwiękami ukochanej muzyki.
Ona czyni mnie wolnym, ona mnie rozumie, ona odwzajemnia moje uczucie, ona pozwala poznać jutro.
Jedna muzyka.

I już nie muszę wrzeszczeć.
Wystarczy szept.
Bo jestem wolny, rozumiem sam siebie, kocham ja, a to i tak dużo, a o jutro walczę codziennie.

Jakub Lewandowski Płock 10.12.2006

autor

art=sic

Napisany: 2006-12-10 Dodano: 2006-12-11 00:11:45

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie