Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Wrzesień

Życie niekiedy patrząc na wrzesień
pragnie zaśpiewać jesienną pieśń,
i chcesz czy nie chcesz - prosisz o więcej -
aby nazajutrz pamiętać treść.

Nawet nietrudno spojrzeć raz jeszcze -
na to co wiodło nieraz pod wiatr,
powitać słońcem, zachmurzyć deszczem
historie z dawnych, dziecinnych lat.

Rozczulam niebo Ziemią Dobrzyńską -
z którą się zżyłam, na której trwam.
Już wiem na pewno - że nie zbłądziłam,
że tutaj pragnę odmierzać czas.

Nikt mi nie wmówi, że na tej ziemi
gorzej smakuje pszeniczny chleb,
albo, że czysta prawdziwa miłość
błąka się tutaj nad brzegiem rzek.

Wystarczy tylko spojrzeć na drzewa,
które sadziłam przez wiele lat.
Tak jak pragnęłam – ptak na nich śpiewa
i będzie śpiewał niejeden raz.

Więc jeśli kiedyś umrzeć mi przyjdzie -
nad brzegiem Wisły przystanie wiatr,
a ty przechodniu w cichej modlitwie
być może ujrzysz mój mały świat.
13.09.2015 Maria Sikorska

(cztery mile)

Dodano: 2016-03-04 18:55:59
Ten wiersz przeczytano 2162 razy
Oddanych głosów: 45
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (46)

Donna Donna

Ten wiersz to jest wlasnie poezja. Serdecznosci.

Mms Mms

Mario - dobrze że jesteś.

Maria Sikorska Maria Sikorska

no i końcówkę zmieniłam...chyba tak lepiej

Halina53 Halina53

...wrzesień to piękny miesiąc, choć to schyłek lata i
panowanie złotej jesieni, to takie piękne obrazy
malujesz w wierszu, umiłowana Ziemia Dobrzyńska...już
i inni poeci wychwalali jej uroki...pozdrawiam
serdecznie, plusik zostawiam

Maria Sikorska Maria Sikorska

dziękuję za wpisy, na pewno zatrzymam się przy nich
nieco dłużej

Roxi01 Roxi01

bardzo ładny, śpiewny tekst do tego z mądrym
przesłaniem,
jedynie pierwszy wers zapisałabym inaczej np.
"czasem życie patrząc na wrzesień"
a w ostatniej strofie zamiast "a ty Przechodniu"
pasowałoby "to Ty przechodniu"

mariat mariat

Mario - nie zgadzam się z tą treścią!

Więc jeśli kiedyś umrzeć mi przyjdzie -
nad brzegiem Wisły przystanie wiatr,
a ty przechodniu w cichej modlitwie
ukoisz duszę mnogością barw.

Teoretycznie i w moim przypadku - jest to niemożliwe,
z tego względu, że ja pierwsza umrę, ale gdybym
przechodziła koło grobu znanej poetki, to wcale nie
czułabym że moja dusza jest ukojona, tylko zmartwiona,
a byłoby tym smutniej, im piękniej kwitłyby kwiaty.
Pamiętam, jak kiedyś będąc przypadkowo na Powązkach
trafiało się na groby znanych i lubianych, i właśnie
takie odczucie na duszy - jaka szkoda że ich już nie
ma.

Z kolei - przedostatnia strofka - na oklaski i szarfę
Ci za to.

BaMal BaMal

przecudny wiersz !!Pozdrawiam:))

DoroteK DoroteK

PRZEPIĘKNIE :-) aż serce bije słodziej a dusza się
raduje :-) DOSKONAŁY wiersz :-)

bodzia bodzia

piękny wiersz!!! pozdrawiam

Turkusowa Anna Turkusowa Anna

Bardzo mi się podoba ta ciepła poetycka refleksja:)

bronislawa.piasecka bronislawa.piasecka

Bardzo piękny wiersz Mario. Kocham takie wiersze z
Ojczystych stron. Pozdrawiam.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »