Współczuj temu /sonet/
Nikt piękna tego kraju w sercu mi nie zmieni, kocham go bieli śniegu i drzew zieleni...
Pobiegnę wiosno z tobą, gdzie kwiaty i
ogrody,
już słońce cieplej grzeje i ptaszek
dźwięczniej śpiewa.
Tam są łąki zieleńsze, radośniej szumią
drzewa
i miłość gorętsza. Człowiek duchem zawsze
młody.
Zaprowadź mnie, niech tęsknotę swoją tam
utulę,
uklęknę i zmówię pacierz na mamy mogile.
Myśli lecą, bo tam wiosna, naszły tęskne
chwile.
Modlę się za mój kraj, bo go kocham bardzo
czule.
Ciężko mi wymawiać"kraj mój"smutnym,drżącym
głosem.
Współczuję temu, kto na obczyźnie się
zestarzał.
Niech zapłaczę rzewnie nad tułacza smutnym
losem.
Każdej wiosny głos sumienia zawsze mi
powtarzał:
- wróć jak bocian i weź namiar nad
pszenicznym kłosem.
Do Ojczyzny! Przecież ptak ci prostą drogę
wskazał.
Komentarze (57)
Piekno wiersza przeplatane tesknota, cudowny sonet:)
Pieknie zrymowany wiersz.Jestem pod wrażeniem.
Wzruszajaco.
Pozdrawiam:)
Wzruszający sonet. Wspaniała puenta.
Serdecznie dziękuję za miłe komentarze i pozdrawiam.
Cieszę się, bo 23 kwietnia pojadę na wizytę do Polski.
Miłego dnia.
Refleksyjny przekaz z nutą tęsknoty za ojczyzną.
Wiersz rozbudza wyobraźnię i skłania do przemysleń nad
przyczynami owej tęsknoty.
Pozdrawiam Broniu:)
Marek.
Tęsknota za krajem jest bolesna. Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Wyborny. Byłem na obczyźnie, poznałem tę tęsknotę.
Piękny sonet pełen tęsknoty.
Pozdrawiam serdecznie Broniu :)
Kraju mój, kraju barwny...
Serdecznie dziękuje za miłe komentarze.Pozdrawiam.
Rozumiem Ciebie doskonale. Poza Ojczyzną zawsze czułem
się dokładnie tak samo jak Ty. Gratuluję udanego
sonetu:)
Piękny wiersz o tęsknocie za rodzinnymi stronami.Tej
tęsknoty nie uciszy nic.Pozdrawiam pięknie.:)