współlokatorka...

fantastycznie przedstawiona owa niewiara :)

Wierzyć warto i zakochać się warto :)..Nadzwyczajnie
:).. M.

Przypuszczam, że wiele osób tak ma..:) Byle do przodu.
Z uśmiechem na ustach. Pozdrowionka.

przestań się dołować........wyeksmituj
współlokatorkę.....

chyba każdy ma jej trochę w sobie (ostatni wers można
podkreślić, dając go niżej; pozdrawiam:)

Uciążliwa współlokatorka, wiersz bardzo ładny:)

.....chyba.... w każdym z nas ona istnieje...,może się
mylę.....we mnie mieszka od urodzenia....;-)))
pozdrawiam liści szelestem....;-)))

najważniejsze aby nie wątpić w siebie a wierzyć w
swoje możliwości....wyzwolić marzenia a myśli wysłać w
przestrzeń...pozdrawiam

Pomysł jest i forma zgrabna. Więc +

witaj, ładny wiersz a lokatorka jest rzeczywiście
uciążliwa. pozdrawiam.

faktycznie nieciekawa ta współlokatorka, eksmisja by
się przydała, bardzo dobry wiersz :-)

Wymienić na wiarę :)))
Pozdrawiam :)

Ciekawy wiersz, a z niewiarą..no, cóż...Życzę wiary.
:)

Ciekawa refleksja,zyciem pisana.
Pozdrawiam cieplutko.