Wspomnień dar...
Już nie cieszy mnie poranek
Szczęścia mego zgasł kaganek
Znowu pusty minął dzień
Mimo słońca... Zimny cień...
Wokół tłum ludzi... Jestem sam...
W niespokojny wpadam stan
Ogień prawie we mnie zgasł...
Jedno co jeszcze mam
To wspomnień naszych dar
Sprawiają one że...
Jak ślepy i głuchy
Nadal kocham Cie...
autor
lebsterek
Dodano: 2004-09-04 11:58:57
Ten wiersz przeczytano 464 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.