Wspomnienia

Dla przyjaciela...

Codziennie odtwarzane i niezapomniane.
Idąc tą ścieżką pamiętam Twą twarz.
Nic nie przyćmi mi tego głosu, wzruszenia.
Pomyślę ciepło o pierwszym spotkaniu, zanucę pieśń minionych pięknych chwil.
Wiem, że gdy rozejrzę się dookoła, Ciebie być może nie będzie, ale gdzieś tam głęboko we mnie Twój głos ponownie zadrży, a uszy wypełni dźwięk gitary.
Tak dalej idąc tą znaną aleją wciąż pamiętam, odtwarzam i kocham.
Moja osobista codzienność nie pozwala zapomnieć.
I tak wciąż cichutko szepcze o miłości i wspominam tam mój mały świat.
Tak dalej drepcząc tą aleją rozstać się z tym nie mogę.
Nie mogę i nie chcę bo obraz, który w sercu noszę jest twą miłością malowany.

autor

Lidzia:)

Dodano: 2011-02-11 14:55:57

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie