Wspomnienie

Pusta ulica owiana ciemnością, jedna jedyna lampa i blade światło,
W górze czarny aksamit, upstrzony tysiącem gwiazd,
Puch lecący z nieba, biały śnieg leżący po bokach,

Spacer wśród myśli, śniegu i nocy,
Magiczna chwila wzrusza serce któryś raz,
Myślami wciąż na tej drodze gdzie samotna,
Szczęśliwa i owładnięta pięknem przyrody,
Bywałam niegdyś wędrując z sercem sam na sam,
Chwytając w dłonie płatki srebrzyste,
Uśmiechając się do gwiazd,
Spacerowałam bez trosk i zmartwień,
Zima otulona płaszczem nocy,
Wywoływała u mnie łzy,
Dzisiaj siedząc tutaj zapatrzona w okno,
Przeżywam tą chwilę po raz drugi,
Pamiętając o tym jak życie jest krótkie,
Chcąc znowu tam powrócić,
Na drogę bez zmartwień,
Nie licząc czasu,
Śmiać się,
Patrzeć,
Podziwiać,
Znów stanąć otulona nocą
Wśród płatków śniegu,
I łez wzruszenia...

Wspomnienia to największy i najpiękniejszy skarb człowieka...

autor

Furie

Dodano: 2006-10-23 12:11:15

Ten wiersz przeczytano 401 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie