wspomnienie

Pamięcią powracam do wiosny sprzed roku:
nasze pierwsze spotkanie, szczęścia łezka w oku.
Pierwszy uśmiech i ust delikatne muśnięcie.
Zapach twój niebiański, uczuć zachłyśnięcie.

Oczu twych wpatrzenie, serca miłość splata.
Trzymając się za ręce weszliśmy do lata.
Z sadu namiętności jedliśmy garściami.
Świat się przestał liczyć, zostaliśmy sami.

Tak niepostrzeżenie, w siebie zapatrzeni,
miłość nas popchnęła w kierunku jesieni.
Na dywanie z liści czerwieni i złota
nie straszna nam wichura była ani słota.


Wytęsknione dusze, azylem był las.
W gorącym uścisku, nastał zimy czas.
Zawieje, zamiecie wdarły się do duszy.
Pełni lęków: czy miłość lody z serc nam skruszy??


Zagubieni ,niepewni, chroniąc marzeń świat,
by zakwitła w nas czułość jak wiosenny kwiat.
Na wilgotnej, zroszonej naszymi łzami glebie,
wyciągamy stęsknione ramiona do siebie

autor

ragazza0

Napisany: 2010-04-03 Dodano: 2015-04-29 23:04:44

Ten wiersz przeczytano 664 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie