Wstydliwy problem

Pewna dama spod Brzeska
Rasowego miała pieska
Wszędzie pieskiem się chwaliła
Na spacerki z nim chodziła
Gdy na rękach go trzymała
To mu pyszczek całowała
I zdrobniale doń mówiła
Wciąż głaskała i pieściła

Jadał ten piesek same frykaski
Na łepku miał wstążki, na łapkach opaski
A i sama paniusia szykownie ubrana
apaszka, broszeczka, szpileczki od rana

Jaki to piękny widok, uroczy i tkliwy
Jest tylko jeden moment troszeczkę wstydliwy
Bo piesek gdy tylko od domu się oddali
Ot tak gdzie popadnie wszędzie kupy wali
Na chodniku, na skwerze, w parku czy pod blokiem,
A pani się oddala wtedy szybkim krokiem
Nie lubi pańcia sprzątać kupek po swym piesku
Wiele jest takich przypadków i nie tylko w Brzesku

To wcale nie piesek zachowuje się źle
Tylko jego właściciel – każdy o tym wie !
To nie wina tego małego zwierzaka
Że nie sprząta odchodów spod jakiegoś krzaka

To wina takiej paniusi eleganckiej niby
Że gówna rosną w mieście jak po deszczu grzyby
Po co się stresować i udawać głupa
Weź worek i sprzątnij jak zrobiona kupa
Miło potem wrócić do czystego zakątka
Gdzie dobrze się wszyscy czują i ludzie i zwierzątka

:-)

autor

Anna Zwiahel

Napisany: 2014-01-23 Dodano: 2014-01-23 19:13:36

Ten wiersz przeczytano 695 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie