Wszyscy chcemy być szczęśliwi...
Czasami chcemy, zmienić się na lepsze, Nie chcemy ranić najbliższych, Chcemy być szczęśliwi, Ale nie zawsze nam się to udaje... Ten wiersz jest dla wszystkich tych, Którzy dają z siebie wszystko, Choć i to czasami wydaję się być za mało...
Wszyscy ludzie pragną szczęścia,
Lecz odwracają się do niego
plecami…
Obawiają się cierpienia,
Ale biegną w jego kierunku…
Chcą żyć, chcą kochać,
Ale prowadzą do śmierci i nie pozwalają
kochać samych siebie…
Chcą dobra,
Lecz tak naprawdę myśląc o tym,
Robią wszystko nie tak,
Jak powinni…
Brak kontroli?
A może złośliwość losu…?
Nie chcemy grzeszyć…
Niestety,
Im bardziej się staramy,
Tym jest gorzej…
Może myślenie o tym jest kluczem…
Ale jak przestać o tym myśleć…?
Przecież do tego właśnie dążymy…
Do szczęścia,
Prawda?
A przynajmniej próbujemy…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.