Wszystko czego zawsze...

Życie zamarło tak nagle, niespodziewanie,
Wszystkie momenty w jeden się połączyły,
Oczywistość w niepewność, w wątpliwość się przemieniła,
Pewność moja teraz, skruszona jak skała...

Wszystko czego zawsze chciałam,
To wszystko i jeszcze więcej...
Wszystko czego zawsze chciałam,
To kochać kogoś, miłością prawdziwą...

Ścieżka którą podążałam, urwała się nagle,
Bez pewnego podłoża, zboczyłam gdzieś po drodze,
Nie wiem gdzie jestem, nie wiem gdzie dotrę
Nie wiem co jeszcze stracę po drodze...

A wszystko czego zawsze chciałam,
To radość, którą wszyscy się tak szczycą...
Wszystko czego zawsze chciałam,
To poczuć się choć raz jak w niebie, w moim piekle...

Bo wszystko czego chciałam,
Uciekło, umarło, opuściło mnie...
Bo wszystko czego chciałam,
Było tym, co inni chcieli mieć...

Teraz wszystko czego chcę,
To zniknąć właśnie stąd,
To przestać myśleć i czuć,
To przestać dbać, przestać żyć

tym życiem....

autor

Złośnicaaaaa

Dodano: 2005-09-18 21:54:03

Ten wiersz przeczytano 366 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie