Wszystko ponad chmury
"Wszystko ponad chmury".
10.05.2019r. piątek 00:25:00
Wszystko ponad chmury,
Taka duma
A może pycha
I domniemanie błękitnej krwi.
Noce są jakie są,
A wokół inna wiosna,
A ptasie trele to nasza karma.
Rozchwianie...
Wszystko ponad chmurami,
A człowiekowi wydaje się,
Że odejmują mu od pyska*
Pewien ocean.
Nie tego pragnę,
Ale moja twarz brzmi znajomo
I wygląda też,
Jakoś tak swojsko i podejrzanie zza
lustra.
Powroty, dylematy,
Wszystko jak kiedyś.
Wszystko ponad chmury
.....................................
...........
...
*Autor przeprasza za wyrażenia.
Miło, że jesteście, ja mega obciążony pracą. Już nie tylko ręka, ale i plecy mi wysiadają.
Komentarze (8)
poczułem metafizykę. poczułem twoją karmę. :):)
Życie różnie się plecie :-) Lepsze i gorsze są dni.
Nam szczęście się marzy. :-) Serdecznie pozdrawiam :-)
żyjemy aby zmieniać ten świat ( ludzi dookoła nas ) -
może te dni bliskie zmienią to nastawienie Twoje
mgliste
Witaj,
okazja, więc podpisuję się pod komentarzem
jastrza.
Więcej piszemy i lepiej nam to wychodzi?
Pozwodzenia.
Pozdrawiam.
to życie pisze nam scenariusz - nie zawsze jest tak
jak tego pragniemy:-)
pozdrawiam serdecznie:-)
To chyba najlepszy z Twoich wierszy, jakie czytałem.
Pysk mnie nie razi. A jeśli chodzi o pychę... Bez
wątpienia jest grzechem (nawet głównym), ale jeśli
ktoś ma do niej uzasadnione powody...
Tkwimy w realnym świecie, pełnym przeciwności,
ciężarów. Nic dziwnego, że "Nie tego pragnę".
Pozdrawiam
Wyrażeń nie widzę nie ma za co przepraszać zmęczenie
robi swoje wiersz jest refleksyjny pozdrawiam ;)