,,Wtulona w śmierci Anioła

Najsmutniejszy wiersz jaki w zyciu napisałam..wiem ze nie ejst krótki ale warto przeczytac...wyraża moje prawdziwe uczucia...z głebi serca!

Wtulona w ramiona czarnego księcia…
Wpleciona zraniona w jego objęciach…
I ciągle tylko patrzę w otchłani…
Ze Mój kochany mnie jeszcze ocali..
I krzyczę i wołam płacząc wciąż tylko..
Zmieniona na zawsze tą krótką chwilka…
Pamiętam te czasy….Pamiętam Twe oczy…
Ten uśmiech dla klasy…już mnie nie zaskoczy
Teraz Anioł Śmierci zabiera mnie z sobą…
Dałabym wszystko, aby móc iść z Tobą…
Uciekam spod ramion jego..i biegnę…!!
I wołam rozżalona, że mu ucieknę…
I śmieje się przez łzy…upadam niedaleko..
I słyszę coś…głosniej..to kroki jego!!
Podnosi,przytula pociesza zabiera…
I smutek mój znosi i łzy me ociera!
I mówi cichutko…:tak będzie lepiej
Tak zapomnisz o nim…on nawet nie zna Ciebie
Lecz wyrywam się wciąż…ma siła nie ustaje
Aniele życia nade mną krąż…bez ciebie rady nie daje!
I znów mnie dopada…tłumaczy spokojnie…
Ż musi to zrobić inaczej będzie po mnie
Ze pójdę do nieba….Razem ze wszystkimi..
A ja tak nie chce!!Chce iść z bliskimi!!
Lecz w końcu się poddaje….Przestaje uciekać…
Zamykam swe oczy…nie będę już zwlekać…
Odchodzę wraz z nim…na rękach jego skulona…
Tak piękna śmiercią przez Boga obdarzona…
Ostatni raz pożegnam mego księcia..
Choć teraz nie mogę go wziąć w swe objęcia…
Przytulę w swych myślach…pomacham na pożegnanie..
To jest najgorsze w mym życiu rozstanie!!

autor

Samotny Aniołek

Napisany: 2007-01-07 Dodano: 2007-01-07 19:38:03

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie