Wybaczać rzeczą świętą
Własnymi drogami chodzę
Nie chcę przeszkadzać nikomu
Patrzę w dal z przymrużeniem oka
Gdy ludzie pędzą jak w amoku
Po co dlaczego któż to odgadnie
Gdy za maską schowane oblicze
Jakby grali role w teatrze
Wystawioną pod publikę
Zbierają brawa na stojąco
Echo daleko wieść niesie
Ja wole słuchać śpiewu ptaków
I oddychać świeżym powietrzem
A chciałam wiele z siebie dawać
Z miłości serca dla bliźniego
W zamian goryczy doznałam
Z kielicha jadem zatrutego
Wypiłam do dna i nadal żyję
Bo miłość serca jest potęgą
W nadziei że zło kiedyś zginie
A wybaczać jest rzeczą świętą
autor
ESTERA60
Dodano: 2008-03-04 10:48:31
Ten wiersz przeczytano 824 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
,,wybaczać jest rzeczą świętą''ludzie w swym pośpiech
zapominają po co tu są i do czego służy sumienie,
dobry wiersz.
"miłość serca jest potęgą"- jeszcze jaką potęgą!!
Potrafi wybaczać! A Ty pięknie o tym piszesz!
Trafnie ujęłaś temat. Ładny wiersz - ja też się
zgadzam z tym, co piszesz o ludziach. Najważniejsze-
być sobą!
Dobrze mieć nadzieję, że zło kiedyś zginie.
Wybaczać faktycznie jest zaś jest rzeczą świętą.
Ładnie napisany, mądry wiersz.
Plus myślę, że nie ostatni bo ładnie są
Twoje wiersze.
Ciekawie ujęta myśl. Czasem zbyt leniwi i zalęknieni
chodzą wydeptaną ścieżką zamiast obrać własną.
Zrozumieć to czasem więcej niż przebaczyć.
Świetne ujęcie tematu. Wybaczać, a zło nie bedzie się
panoszyć.