Wydech

Zapachniało brakiem Twojej obecności.
Jak tsunami wpadła cisza na pokoje.
Rozciągnęła osiem płócien cudowności.
Rozwinęła błogostanu całe zwoje.

Konstatuję teraz ciszy dobrodziejstwa.
Ona, w zamian, głaszcze czule mnie po twarzy.
Odpłynęły gdzieś w otchłanie głupie chciejstwa.
Nic kompletnie, w takiej chwili, się nie marzy.

Bo marzenia, to są tchnienia sennej mary.
W ciszy... znajdziesz kołyszącą się istotę.
Sedno rzeczy, ma w zanadrzu cudne dary.
Lecz niestety... nie obsypie ciebie złotem.

Ale warto, czasem w ciszę się zatopić,
w jej odległe, zakurzone zakamarki.
I z rozmysłem, z głównej trasy trochę zboczyć,
by na plecach - absolutu poczuć ciarki.






excudit
lonsdaleit

00:02 Sobota, 31 grudnia 2011 - " z żalem dziś, żegnam go..."

autor

lonsdaleit

Dodano: 2011-12-31 00:04:20

Ten wiersz przeczytano 810 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie