Wydeptany krąg Sonet

Bezkresami w tok myśli ze snów wybiegałem
szukając cię w przestworzach nad zorzą świetlistą.
Szybowałem w obłokach tą nocą gwiaździstą -
zakamarki kosmosu wzrokiem omiatałem.

Nie ustanę, nie spocznę - póki cie nie znajdę,
gnany w zakątki nieba bólami tęsknoty.
Wzlatywałem ku górze aż po księżyc złoty,
czując w uszach szum wiatru niosłem sercu frajdę.

Niedawno nasza miłość znowu się przyśniła,
wykluła się z cierpienia i z sennych nocnych mąk.
Z takim cudownym, słodkim marzeniem przybyła -

omotana splotami moich zgłodniałych rąk.
A ty obok mnie w koło jak motyl krążyłaś,
tam gdzie stopy zmęczone wydeptały swój krąg.

autor

Stumpy

Napisany: 2017-09-21 Dodano: 2017-09-21 14:06:39

Ten wiersz przeczytano 818 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Sonet Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie