Wylogowani z życia

Nasze życie ubrane w słowa które każdy się boi
wypowiedzieć głośno, samotnośc w sieci taka jest
prawda.

bardzo dobry wiersz gratuluję

Wiersz nie tyle smutny, co dramatyczny. Wiele w nim
prawdy. Warto polecić ten tekst zwłaszcza tym, którzy
bez reszty zatracili się w wirtualnym świecie i co
gorsza, wydaje im się, że tutaj wcale nie trzeba być
prawdziwym, można lawirować, manipulować uczuciami
innych... Bywa też inaczej - w sieci znajdujemy
przyjaciół, miłość, szczerosć.. To temat rzeka.

Prawdziwy. Pozdrawiam

No cóż taka prawda, nawet technika nie ratuje przed
samotnością. na +

Co do polemiki w wierszu najbliższy jest mi komentarz
axis. Wiersz refleksyjny i rzeczywiście smutny.

napisane dobrze..wylogowane życie w sieci..to
nowoczesny scenariusz

jak dobrze opisane nowe czasy komputeryzacji
przyjaciel to komputer a moze i lacznik ale nigdy sie
nie dowiemy az go dotkn iemy:)
plus+
smutna prawde opowiadasz

świetnie ujęty problem smaotności. Brawo mnie się
podoba :)

Piękny wiersz, pogubiłaś troszkę rytm, średniówkę..
Przez to trudno się czyta... Ale za to temat i ujęcie
go w slowa, rekompensuje wszystko...

Na Tak++

I biada tym, co zamienią prawdziwe życie na świat
wirtualnej ułudy. To pułapka. Bardzo dobry wiersz.

To cała prawda o znajomościach zawieranych w
sieci....nie wszystkich ...oczywiście , mój plus + ,
pozdrawiam

Technika nas zgubiła
Kiedyś życie ciekawsze było
Nuda chociaż tak nie miła
Nigdy by nas tak niezniszczyła