Wymagająca

Wymagająca

Wspólniczko naszych nocnych uniesień.
Twój szept słyszę –„ powoli, nie spiesz się”.
To nie pośpiech, to żar niczym w piecu,
Ale zgoda, przytłumię go nieco.

Preludium ponad miarę wydłużam
I choć moja niecierpliwa dusza
Do finału rwie się; stop dla ciała,
Bo oczu twoich nie powlekła mgła,
Ani oddech nie dość urywany.
Mimo, iż na tarczy posrebrzanej,
Wskazówki zmierzają już do świtu.
Nareszcie! Teraz się do mnie przytul
I zaśnij, szczęśliwa i spełniona.
Lecz ja, miła, ze zmęczenia konam.

Andrzej Kędzierski,Częstochowa 21.02.2013.

autor

andreas

Napisany: 2013-09-14 Dodano: 2013-09-14 07:27:05

Ten wiersz przeczytano 1564 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie