Wynajem

Dusza poety która wkradła się do mego ciała
to pewnie cząstka jakiegoś siwego starca
z wyblakłym błękitem spokojnych oczu
serce jego zranione przez ukochaną
podszeptuje smutne pieśni o miłości
oczy jego wypełnione oceanem łez
po tym wszystkim co ujrzały na świecie
podszeptują gorzkie słowa prawdy
starcza twarz wykrzywiona od bólu
podszeptuje cicho z nostalgią...
o tych pięknych chwilach które były
i nigdy więcej już nie powróciły
uśmiech spada na skrawek kartki
Życie kochanie trzeba przeżyć
najlepiej jak się potrafi z uśmiechem
nie pomoże żadne narzekanie
myśli sobie poeta który we mnie jest

autor

Samara

Dodano: 2006-02-24 23:07:56

Ten wiersz przeczytano 611 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie