Wyntile

czyli piłeś - nie jedź

Idzie Antek do baru na piwo
i z daleka jusz sie dziwo,
widzi od Francka koło,
pod barym one stoło.

Nie myśloł ani chwile
i powykryncoł wyntile:
nie bydzie somsiod na kole
ożarty jeździoł po gorzole.

W barze po piwie wypili,
przeca kumplami byli,
Francek był jusz doś słaby
i poszoł dudom,do baby.

Luftu w kole ni mioł,
to szoł i w duchu sklinoł:
czekej ty yno jeszcze,
gupot ci sie odechce.

Szynkosz jusz bar zawiyro
i Antek sie dudom zbiyro,
idzie drogom jak umi,
a piwo mu w łepie szumi.

Wtym coś go śmigło w nogi
i leży on jak długi,
kulo sie cały w marasie,
wszyndzie mo same chasie.

O mało sie nie zabioł
i grucza na czole nabiół.
Na dworze jest jusz cima,
to Francek rozciongnoł lina.

Za drzewym cicho siedzioł,
że Antek idzie wiedzioł,
teraz puko ze śmiychu,
jak on stowo w pośpiychu.

"Jo szoł dzisio koło koła
i ni mom zdartego czoła."

autor

stan09

Napisany: 2005-07-25 Dodano: 2006-03-23 16:08:08

Ten wiersz przeczytano 614 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie