WyobraŸnia

Dla mojej mamy...

To było takie piękne
Ja i cisza
Ja i moje marzenia
Wdarł się wicher w sam œrodek raju
Zabrał to, co najważniejsze
I pobudził do rzeczywistoœci
Zniszczył raj, ten spokój
Wygnał na ziemię niczyjš
Pozostawił mi łzy
Ale niezraziłam się tym
Kochałam ten wicher
Choć zniszczył mój raj
I kochałam te łzy
Choć przypominały mi o bólu
I kochałam tę ziemię
Bo dała mi swój mały skrawek
Żebym mogła żyć
A kiedy kochałam
Wszystko się zmieniało
Ziemia przystroiła się w kolorowe kwiaty
Z nikšd pojawiły się małe króliczki
I ta muzyka
Œpiew ptaków i ta muzyka
To wszystko było równie piękne jak mój raj
Tedy zrozumiałam
WyobraŸnia jest moim rajem

...Bo dzięki niej napisałam ten wiersz

autor

Kłamczucha

Napisany: 2005-05-01 Dodano: 2005-05-03 15:30:21

Ten wiersz przeczytano 388 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie