Wypiel chwasty

skłoniłabym się raczej do komentarza karata, z tymi
chwastami to wieczne utrapienie, jestem za wybaczaniem
dla złych chwastów, czyli oczyszczanie własnego pola
poprzez dobrą energię, ja wiem, ktoś powie bzdura, ale
dla własnego dobra, o tym moim "chwaście byłym", myślę
zawsze dobrze, przypowieść siewcy, tak mi się wydaje
jest o czymś innym, tematyka wiersza - miłość -,
pozdrawiam serdecznie

właśnie, by dobrze rosło nowe ziarno - trzeba
wykorzenić negatywne uczucia:)))

Aby miłość rozkwitła, trzeba najpierw wypielić chwasty
przeszłości...drobne niepozorne ziarnko zaowocuje
pięknem miłości.
Pozdrawiam:)

popr. do komentarza - nie forma, lecz słowa, treść;
forma jest bardzo staranna

Tak jak w Ewangelii, z małego ziarnka gorczycy wyrasta
piękna roślina. Małe ziarenko dobroci i miłości może
pokonać zło na świecie. Oby to jak najszybciej
nastąpiło!
Pozdrawiam serdecznie+++

Więc zbierajmy to cośmy zasiali;)Miłego dnia.

Piękny wiersz:) Niesamowite, że podeszłyśmy tak samo
do tematu! Ja też pisałam kiedyś o pieleniu grządek
życia :) Twój minimalizm i forma bardziej mi się
jednak podobają. Pozdrawiam :)

Zawsze wtedy jest ambaras żeby dwoje chciało naraz.
Pozdrawiam autorkę.

Jurek

nie depczmy szczęścia, miłość jak słońce powoduje
wzrastanie ziarna - przesłanie mądre, choć dla mnie
ciut górnolotna forma wiersza - siewce, ziarno
miłości, życiodajny owoc... ale i taka tematyka;
pozdrawiam

nie za bardzo da się wypielić te wszystkie chwasty
zbyt szybko znów rosną
pozdrawiam:)

Witaj:)
Ziarno, gdy padnie na jałowy grunt nie zakiełkuje i
jego owoc nie ujrzy blasku słońca.
Pozdrawiam, miłego dnia:))

Pozbyć się chwastów, nie jest wcale prosto, tu je
wypielę a tam znów odrosną! Pozdrawiam!

"dopuść słońce - wypiel chwasty przeszłości" - żyjmy
teraźniejszością. Bardzo ładny wiersz. Cieplutko
pozdrawiam

No i to jest wiersz. Zgrabnie napisany. Dzięki temu
płynnie mi się go czytało. Nie wszyscy jednak piszą
grafomańskie dzieła.