wyrzucone

Robi niesamowite wrażenie, mocny, piękny, dobry.

brak słów , mrok i smutek. Pozdarwiam

tylko powiem że piękny...

masz rację "pamięć jest jak jad" szczególnie wtedy gdy
przywołuje bolesne wspomnienia a zmarli we mnie też
wywołują jakąś dozę irracjonalnego lęku

nasi zmarli karmią się naszymi
wspomnieniami,zastawiając dla nas ślady tropy w
okruchach rzeczy, detalach znaczeń powszednich gestów
odziedziczonych jak frazy ,które od dziecka kojarzymy
i jak chleb dzielimy na wyrazy - oderwane od kontekstu
klucze .

Dobrze że tylko się śniło. Zmarłych nie powinniśmy się
bać. Powinien w nas istnieć strach przed tym co nas
spotka po śmierci byśmy mogli dobrze żyć.

powracające złe sny, człowiek boi się zasnąć, a
przynajmniej tak ja interpretuję Twój wiersz.

Przed oczami mam zimny dom ,a ty w nim samotny ,bez
tych co kiedyś bliscy teraz odeszli. zmarli ...ich
twarze z deszczu mokre ,zamazane płynące łzami
....Bardzo dobry wiersz

Słowa i myśli i ranią i leczą. Może czas by zaczęły
leczyć?

W moim odczuciu wiersz jest powrotem do przeszłości ,
ale nie koniecznie dotyczy zmarłych w moim pojęciu
także dotyczy wszystkich tych , którzy odeszli do
wspomnień boleśnie wdzierając się w niedobre sny
,których się boimy a tak naprawdę boimy się być sami
...

Nie zazdroszczę takiego snu. Strach przed strachem...
Wiersz piękny.

bardzo piekny wiersz...

To zwykle przemęczenie i przesilenie zimowe robią
swoje-a sny jak zwykle czasem czcze a czasem
prorocze-pozdrawiam!

Tak ,kiedy cierpimy na bezsennosc,przywolujemy ;to i
owo: moze po pårostu lubimy sie bac ? ....
udana tworczosc , pozdrawiam

Może o coś proszą te dusze? o świecę zapaloną ,o
modlitwę