Wyspa milczenia
Bezmierna cisza
rani najbardziej
w niemej udręce
zranione serce
tkwi.
W bezludność ciszy
uciec milczeniem
być w osobności
ta mowa pasuje
miłości.
Nie bardzo umiem
więdnąć w ciszy
co serce kaleczy
rany nie leczy
boli.
Jest takie miejsce
milczące, spokojne
tu cisza się ściele
drewniana ławka
w kościele.
autor
LuKra47
Dodano: 2013-11-14 15:22:59
Ten wiersz przeczytano 1742 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
"Wyspa milczenia" - "drewniana ławka
w kościele."
Przemawiająca metafora.
Staszko !!!!!!!!przepraszam przed chwila czytałam
wiersz Cecylii- stąd ta pomyłka wybacz :-)))))))))
Cecylio dobre miejsce wybrałaś na spokojne milczenie
gdzie myśl może szybować do nieba ...
dopiero dziś mogłam przeczytać Twój piękny wiersz..
pełen zadumy
pozdrawiam serdecznie:-))))))
Taki spokój i cisza przemawia przez Twój wiersz.
Pozdrawiam
Najbardziej przemawia do mnie ostatnia strofa:)
Dziękuję za miłe doznania +++
Pozdrawiam
koniec mnie zaskoczył:)
Ostatnia zwrotka chwyta za serce, Lu:))
Często bywam na wyspie milczenia, bijąc się z własnymi
myślami...
Wiersz pełen zadumy. Pozdrawiam :)
Piękne miejsce dla zadumy...ławeczka w
kościele...Pozdrawiam serdecznie
Miło mi Stasieńko, że spodobał Ci się mój wiersz.
Ważne,że nie został wydany drukiem. Przeczytać
można.Fajnie,czytasz swoje wiersze zapewne na różnych
uroczystościach i masz z tego radość. Cieplutko
pozdrawiam i życzę miłego wypoczynku.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam
Wiersz bardzo ładny, poetycki, z uczuciem. W
samotności można usłyszeć kojącą muzykę ciszy.
Cieplutko pozdrawiam Lukreczko.
Są takie miejcsa, gdzie człowiek pewniejszy...
Pozdrawiam serdecznie:)
Staszko w tym miejscu nigdy nie jesteś sama. To raj
dla duszy gdzie serce tak dziwnie drży.
Smutny ale pięknie oddane uczucia.
Pozdrawiam serdecznie:)