Wytchnienie

By podjechał Wielkim Wozem...

Nocna cisza wypełnia me osamotnienie
każda gwiazka wplata srebrną nić tęsknoty
w kobierzec utkany z białych róż.

...I tam ja, powstała by służyć aniołom
za chwile szczęścia wyproszone u Pana
za ciepłą dłoń prowadzącą ku spełnieniu.

...I tam upragnione wytchnienie,
choć karmione nocnym wyczekiwaniem
nowy tka kobierzec różanych tęsknot.

I co noc będę stała przy drzewie nadziei
czekając na Wielki Wóz,...by zapomnieć
...by marzenia rozwiewały me włosy.

autor

otucha

Dodano: 2007-08-14 13:07:21

Ten wiersz przeczytano 682 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie