Wytrwanie.

Dedykuje ten wiersz Wam. Tym co walczą o coś wiecej niż samo życie.

Zaczynam od dziś układać życie.
Wcale nie potrzebne jest mi do tego wino – czyli picie.
Będę układać Cię cicho i bardzo powoli.
Tak spokojnie, żeby nie wypaść ze swej roli.
Ułożę Cię na wielkim stole przy świecy zapalonej.
Siedząc na starej kozetce trochę rozwalonej.
Nie robię tego z ambicji ni z oczarowania.
Chociaż robię to bez żadnego pohamowania.
I trochę obawiam się, że mi to nie wychodzi.
Może i Ty i ja jesteśmy do tego za młodzi.
Chyba muszę mieć kogoś, by skończyć to zadanie.
Przecież nie liczy się życie, tylko wspólne wytrwanie.

autor

Piotr Azja

Dodano: 2006-09-01 19:24:53

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie