Wyznanie

No i nie ma wyjścia.....:(

Wracając do domu w środku burzy przechadzała
Myślami wiła w błękitnej obręczy prawdy
Cicho zadając nieuniknione pytania
Bez odpowiedzi
Dochodząc do domu w środku burzy przybiegała
Słowami wystukując wykręty i wymówki
Strach bijący dłoniami w jej drzwi
Narastał wciąż z biegiem czasu

I nadeszła chwila nieupragniona
Kiedy Ona musiała drzwi na oścież otworzyć
A On na przeciw bez uśmiechy spoczywał
Pełen niepokoju jutra

To za niemanie świateł :P

autor

Ala

Napisany: 2006-01-08 Dodano: 2006-01-08 20:33:58

Ten wiersz przeczytano 386 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie