wzburzenie- FAZA II

Ż y c i e uwiera...
drzwiami i oknami
p c h a sie nieproszone...

aż w końcu srebrną kosą
srebrną głowę ś c i n a.....

P O C Z E K A J Ż Y C I E !

gościu szlachetniejszy niż łez kryształy...

P O C Z E K A J....

niech krew wzburzeniem poruszona..
z a s t y g n i e...

... gdzieś tam trzeba w końcu zrozumieć jak bardzo życie nas potrzebuje...jak bardzo my potrzebujemy kogoś do życia...jak bardzo ja potrzebuje Ciebie by istnieć...

autor

loken

Dodano: 2007-12-21 11:28:48

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie