Wznieść się ponad wszystko

Być ponad ludźmi
Ponad problemami
Jednak w życiu
Wiem że jestem strasznie mały

W mej głowie ciągła walka
W mej duszy ciągła kara
Widzę to czego ty nie dostrzegasz
Cierpię za ludzi których ty olewasz

Idze po tym samym chodniku co ty
Jednak mam inne pragnienia niż ty
Cierpienie jest rzeczą ludzką
Lecz to cierpienie jest już katuszą

Nie zabijesz serca bicia
Nie zagłuszysz mego „trucia”
Serce nie zaspokojone
Lecz buduje dla niego zbroje

Jest tam miejsce też dla ciebie
Mój aniele na ziemskim niebie
Czemu szukamy ukojenia w kasie
To jest marne, niestety na „czasie”

Każdego z nas czas przeminie
Świat tego w ogóle nie odczuje
Może lepiej zbudujemy pomnik wspaniały
Dla naszych dzieci oniemiały

Własnymi rękami
Kierując się marzeniami
Nie tych ziemskich
Nie tych małych

Lecz duchowych
Razem z tymi których kochamy
Jednak to życie pisze scenariusze
I nie łatwo od tego uciec

autor

misiu-m18

Napisany: 2007-03-25 Dodano: 2007-03-26 06:34:13

Ten wiersz przeczytano 721 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie