Wznieśmy toast...

...

Wznieśmy toast kochani,
Wy co jesteście tu,
za tych, których
nie ma już z nami,
Wznieśmy toast głęboki,
za te pagórki, za lasy,
za morza i te obłoki.
Wznieśmy toast za życie,
za śmierć i zapomnienie,
za miłość chowaną skrycie,
i za ciche cierpienie.
Za szczerą radość,
i za jawną miłość.
Wznieśmy toast za nas samych,
za nasze marzenia,
by w chwilach nam danych,
szczęścia nie brakowało,
by kochające serce,
miłość nam oddało.
I za to co ważne,
dla każdego z nas:
by przy naszym boku,
nigdy nie zabrakło Was.

autor

Joanna Magdalena

Napisany: 2005-01-04 Dodano: 2005-01-04 15:56:04

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie