Wzorus anticus egzystencjonalus

Wszystkim tym, którzy egzystencjonują

PROLOGUS

Wzrok przybity do ściany…
Chęć życia jakby przepadła
I melancholia na twarzy –
- Uwidocznienie narastającej beznadziei

Dusza zwyciężona… - ucieka…
Ból… i żal do Kogoś –
- Za co…: istnienie – wystarczy
Stwórca zapadł w sen!

STASIMONUS

Przychodzić tu szybko
Odchodzić jeszcze szybciej –
- Zapamiętani jedynie przez…
Epitafium i nieludzkiego grabarza

Przemija - i przemijać będzie…
Ktoś życie daje – chwila – odbiera
I tylko patrzymy – i widzieć nie chcemy –
- Przecież to dzieło w rękach… Kogoś!

EPEISODIONUS

Błąkam się po oceanie suchego życia…
I tak jakby marzenia ktoś skradł
I uciekł… przepadł – zapomnę –
- Przecież ocean jest wielki!

Myśli w najdalszych zakamarkach się schowały –
- Jakby ktoś na śmierć je przestraszył
I pustka w sercu moim – krzyczę… -
- Echo… echo… echo…echo!

EXODUS

Zegar kolejne istnienie zabiera –
- Śmiertelna wskazówka apokalipsy
I tylko czekać aż godzina wybije…-
- Zakończy szał życia – koniec!

Nad nami i wami trwa klątwa -
- Egzystencja

autor

Nil Admirari

Dodano: 2004-09-23 11:14:57

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie