~Za moją białą chatą~

Dla wszystkich którzy czują........

~Za moją białą chatą~


Za moją białą chatą
na łące, na wygonie
słoneczne ciche lato koniczynami płonie...
[...]
Miałam szesnaście lat,
w sercu zapały najszczersze,
kochałam cały świat,
marzyłam, pisałam wiersze.

A dziś wdychając miejski kurz,
patrząc na szarość dnia,
wciąż tęsknię za moją białą chatą,
gdzie spędziłam tyle lat.

Lubiłam cichy śpiew,
szare półmroki wieczora,
szmery stuletnich drzew,
nad srebrną głębią jeziora.

Lubiłam głośny śmiech,
słuchanie niewinnych skarg.
Popełniałam niewinne grzechy
i to był ten mój czar.

Minęło kilka lat
Poznałam ból i zawody
i myślę, idąc w świat:
„Jakaż ja byłam młoda mając szesnaście lat”.

......że coś w życiu stracili.......

autor

ZIULA

Napisany: 2004-09-20 Dodano: 2005-02-18 16:30:59

Ten wiersz przeczytano 1020 razy

Oddanych głosów: 57

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie