Za nasz świat.
"Ku chwale Ojczyzny"
krzyknął jeden z drugim,
oddając życie za nasz świat.
Granice czarną krwią malowane,
poświęceniem i strachem zdobyte doliny.
Płacz księżycową nocą
i zawodzenie w świetle dnia.
Krzyk małego dziecka,
smród zwątlonych zwłok.
Żałosny obraz spalonych domów,
wsi i całych miast.
Dzień bez huku armat nie jest dniem,
a noc bez łez nie jest już możliwa.
Ludzie w czarnych, pustych ścianach
czekają na lepsze czasy...
Nie ważne że w głodzie...
Wystrzał karabinu, świst pocisku,
niemy krzyk......
Za nasz świat!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.