ZA POLARNYM KRĘGIEM
Bywają prognozy błędne z założenia
i zlodowacenie przychodzi przedwcześnie.
Wtedy mózg sztywnieje od ryku
niedźwiedzia,
a bezpieczny namiot staje się pułapką.
Chciałabym się zaszyć w długi sen
zimowy,
lecz igiełki mrozu kaleczą odwagę,
podarte przysięgi spadają śnieżycą
jakby Bóg zapomniał o moim istnieniu.
Akt postanowienia na cieniutkiej lince
walczy z huraganem nad stromą
przepaścią,
każdy nowy poryw tworzy większą zaspę,
a w każdej szczelinie czai się ryzyko.
Skostniałymi dłońmi próbuję wykrzesać
iskierki nadziei,
żeby ogrzać bryłę marznącego serca,
chociaż dobrze wiem, że
lampką spirytusu
nie roztopię lodów.
autor
anna
Dodano: 2016-06-14 07:02:04
Ten wiersz przeczytano 1383 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
doskonale oddana treść zapisków w dzienniku komandora
Roberta Falcona Scotta dowódcy brytyjskiej wyprawy na
biegun południowy w Antarktyce, zakończonej
tragicznie, czyli to są nenia msz..
Smutny, rozpaczliwy wiersz anno.
I jak żyć? A tyle do zrobienia!
Dziękuję!! Miłego dnia życzę.
Pozdrawiam serdecznie:)))
Może trzeba spróbować ogrzać serce przy drugim sercu.
Piękny wiersz mimo melancholii ;)PRZYTULAM, BY
OGRZAĆ...
Miłość bliźniego warto doceniać,
w takich stanach zmrożenia!
Pozdrawiam!
Na szczęście podobno idzie globalne ocieplenie, może
to coś pomoże ...:)
Na szczęście podobno idzie globalne ocieplenie, może
to coś pomoże ...:)
Ty anno myślisz sobie że napiszesz dramatyczny wiersz
a ja się będę mordował w takim nastroju pół dnia, o
moja Pani... Bardzo prosZę nastepn razem zadbać o
czytelników nastrój.:)))))) Pozdrawiam ciepło.
uuuuu jak zimno ale tak też bywa
Nie jest łatwo zlodowaciałe serca ogrzać lampką
spirytusu, gdy brak nadziei...smutkiem powiało....
pozdrawiam serdecznie